Dr Szczepan Gawłowski (1958-2019)

Prezes Kreisel Technika Budowlana Sp.  z o.o.

Sobota, 12 stycznia 2019 roku rozpoczęła się dla mnie wykładem  dla studentów Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości  w Poznaniu  na temat negocjacji. Po powrocie do domu, w południe, zatelefonowała do mnie moja córka Dobrochna, z informacją, że nie żyje dr Szczepan Gawłowski, mój doktorant,  a zarazem prezes  Przedsiębiorstwa  Kreisel. Na sobie samym doświadczyłem emocji,  która jest nazywana wyparciem.  To pierwszy odruch. Niemożliwe. Przecież 20 grudnia 2018 roku, w hotelu Ilonn, w Poznaniu, zjedliśmy obiad, złożyliśmy sobie życzenia świąteczne, wymieniliśmy prezenty  i zaplanowaliśmy spotkanie  pod koniec stycznia. Miało ono dotyczyć planu zajęć na rok 2019, dla uczestników Akademii Rozwoju Kreisel, która prowadziłem od kilku lat. Ponad godzinę szukałem informacji  w Internecie. Kilka razy czytałem te same teksty, oglądałem zdjęcia, wracałem w myślach do wspomnień.

Trudno ustalić, kiedy spotkaliśmy się po raz pierwszy – być może około 2000 roku. Od 1989 roku byłem zawsze związany  z branżą budowlaną. Wtedy, prezes nowo powstałej spółki „Jedynka”, Jan Wieczorkiewicz, poprosił mnie o przewodzenie radzie nadzorczej. Jako pracownik naukowy zdobyłem doświadczenie w praktyce gospodarczej. Chcę tutaj z głębi serca podziękować panu prezesowi Janowi Wieczorkiewiczowi  za zaufanie, jakim mnie obdarzył oraz wiedzę, którą się ze mną podzielił, a z której korzystam cały czas.

Tak myślę, że będąc znany w branży, otrzymałem propozycję  spotkania  od pana prezesa Szczepana Gawłowskiego.  W mojej głowie jest obraz pierwszej rozmowy w budynku Altum Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, w salce 720, którą Pan Prezes prowadził ze mną i moimi seminarzystami. Jeden z nich, Marcin, odbył wakacyjny staż  w przedsiębiorstwie  Kreisel, a po nim rozpoczął pracę w zespole. Bliżej poznałem pracowników  w czasie wykładów, które prowadziłem w różnych miejscach – na Kaszubach,  w Małopolsce,  Wielkopolsce. Dzieliłem się swoją wiedzą, ale też dowiadywałem się innych, ciekawych i praktycznych rzeczy.  Szczepan Gawłowski  miał bowiem kontakty  z Niemczech z prof. R. Eschem, do którego corocznie jeździł  na konferencje marketingowe. Wspólne rozmowy o marketingu  na rynku budowalnym doprowadziły do pomysłu  przygotowania koncepcji badań oraz napisania pracy doktorskiej. W miarę regularnie  spotykaliśmy się  w restauracji Figaro  w Poznaniu. Szczepan miał swój ulubiony stolik, przy którym powstawała  koncepcja pracy, oraz metodyka badań.  W 2008 roku praca doktorska została obroniona i Szczepan Gawłowski  został doktorem nauk ekonomicznych.  Na bazie tych badań powstała nasza wspólna praca pt. „Marka na rynku budowlanym”. Kolejnym etapem tej współpracy było powołanie Akademii  Rozwoju Kreisel, w ramach której   prowadziłem wykłady  dla jej uczestników  w Poznaniu, Lubieniu Kujawskim, Ujeździe oraz Będzinie. Mieliśmy bardzo dobre relacje, oparte głównie na płaszczyźnie zawodowej.  W dniu 17 stycznia 2019 roku, w czwartek, o godzinie 12.00, w kościele  na Sołaczu, w Poznaniu, była msza św. pogrzebowa.  Położony na wzgórzu kościół  był po brzegi wypełniony pracownikami przedsiębiorstwa Kreisel, przyjaciółmi Szczepana. Słuchając ojca Rafała, Dominikanina, poznałem mego doktoranta, Szczepana, jako Człowieka, który budował wspólne dobro. Dopiero tam się dowiedziałem, że był Przyjacielem Lednicy, że wspierał dzieło Ojca Jana Góry. Usłyszałem o Rodzinie,   która co niedzielę była  w kościele, która się angażowała  w różne akcje. Pierwszy raz zobaczyłem syna, Maurycego, który miał pierwsze czytanie. Na mszy św., pierwszy raz zobaczyłem Żonę Szczepana oraz drugiego syna – Ignacego. Szczepan, 10 lat ode mnie młodszy, był absolwentem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.  Krótko po studiach wyjechał do Niemiec.  Wrócił do Polski po roku 1990 z pomysłem   na uruchomienie produkcji materiałów budowlanych. We współpracy z przedsiębiorstwem  Kreisel, uruchomił produkcję  materiałów budowlanych w Poznaniu. Wybudował kilka zakładów w Polsce, dając zatrudnienie wielu pracownikom. Zorganizował  miejsca pracy  dla ponad  pół tysiąca osób. Wspomagał kluby sportowe (np. Lech Poznań), domy opieki społecznej, wspomnianą już Lednicę, uczelnie wyższe, licea, organizacje społeczne. Był członkiem Klubu Partnera Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu a także członkiem innych organizacji pozarządowych, skupiających  przedsiębiorców. Dużo dobrego uczynił dla rozwoju przedsiębiorczości  w Poznaniu, w regionie oraz Polsce.

Był współorganizatorem  spotkania w Kórniku, w dniu 9 czerwca 2017 roku, które moi doktoranci, wtedy w liczbie 35, zorganizowali  ze mną, jako promotorem. Wszyscy jesteśmy na wspólnym zdjęciu.

W 2016 roku  wydaliśmy, jako współautorzy  pracę pt. „Przywództwo.  Teoria i praktyka”. Była ona owocem wielu wspólnych rozmów  na temat skutecznego przywództwa. Jest mi miło, kiedy studenci,  po przeczytaniu książki mówią, że jest dla nich zrozumiała i przydatna. Od 2017 roku prowadziliśmy rozmowy na temat kolejnej, wspólnej książki,  tym razem o myśleniu strategicznym, jego znaczeniu w biznesie. Jeszcze w 2018 roku  Szczepan zasugerował, aby ją wydać pod koniec 2019 roku. Jest to dla mnie wyzwanie, aby doprowadzić  ten projekt do końca. Ufam, że książka pojawi się w grudniu 2019 roku.

Z sercem wypełnionym wdzięcznością za lata współpracy,  z podziwem dla tego, co  uczynił Szczepan  dla wspólnego dobra, nawiążę do ukochanej łaciny. Non omnis moriar – nie umieramy całkowicie.  Pozostajemy częścią  innych ludzi, dzieł, które stworzyliśmy. Mam nadzieję, że te słowa odszukają Ciebie, Drogi Szczepanie na niebieskich szlakach przedsiębiorczości – dziękuję za lata współpracy i przyjaźni. Ty, Twoje słowa, Twój uśmiech, Twoja mądrość, życzliwość, towarzyszą mi codziennie we wszystkim, w co się angażuję. Są i na zawsze będą inspiracją do pracy na rzecz budowania wspólnego dobra.